Eergisteren Viktor gebelt om wat af te spreken voor de volgende dag.
Na wat heen en weer gebelt te hebben ontstond het volgende Plan.
Ik vertrek rond 10 uur en rij over de Hauenstein (kleine Jurapass), door het Mittelland en het Emmenthal, over Langnau naar Zäziwil. Hier eten we taart (Viktor is jarig) en ´s avonds verder naar Leissigen aan de Thunersee.
Viktor neemt z'n tourenski's mee, en zal om 3.00 's nachts opstaan, richting Kiental rijden, daar de ski's onderbinden, een skitour maken, weer op de fiets stappen zodat we ons om 12.00 treffen op Thun airfield.
Daarna rijden we samen nog een stukje richting Bern. Waarna Viktor afslaat richtung Zäziwil en ik doorrij naar Bern, Kirchberg, Herzogenbuchsee, in Wiedlisbach noch even koffie drinken bij vrienden, en daarna weer over de Hauenstein naar huis.
Zo gezegt zo gedaan.
We hadden prachtig weer. Dit gooide bijna weer roet in het eten, want het was bijna te mooi om in z'n dichte fiets te zitten. Maar ik moest en zou dit ding testen.
Warm werd het vooral bergop, verder viel het eigenlijk best mee.
Bij steigingen van 1 tot 2 % kun je toch noch behoorlijk fietsen, zo tussen de 20 tot 30 km/u. Op een gegeven moment reed een goed getrainde wielrenner voor me die zo noch goed bij te houden was.
Bij steigingen tussen 2 tot 6% is dan toch wel snel de snelheid eruit. En toch vond ik het niet tegenvallen.
De Hauenstein hoog had ik altijd noch een snelheid tussen de 10 en 12 kmh.
Het meeste respekt had ik voor de afdalingen. Vooral de beperkte remwerking en het zwabberen over de weg waren de grootste problemen. Meetrappen bij snelheden boven de 50 kmh moet je ook leren want in het begin ging hij behoorlijk zwabberen en dijnen.
Toch ging de snelheid al snel over de 70 kmh bij de eerste afdaling.
Ik vind over het algemeen de Zwitsers niet zo spontaan. Maar gedurende deze twee dagen kreeg ik toch erg veel spontane reakties en erg positief. Een 'hure geile karre' vonden ze het.
Het mooiste rijdt de Quest als je 2 tot 3% daling hebt. Je haalt dan ook snelheden tusssen de 50 en 70 kmh en kun je bijna met het autoverkeer meerijden. A pro po verkeer; Ik ben veel hoofdwegen gereden, en vondt dat de auto's met hun bestuurders over het algemeen zich zeer goed aanpasten. Een keer zag een bestuurder die vanuit een zijweg de hoofdrijbaan opkwam, mij niet. En dat is dan toch ook snel gevaarlijk.
Het was een prachtige tour met een geweldige fiets, ook hier in het middelgebergte.
O ja, toch wat last van de knieen.
275 Kilometer gereden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten