Zondagmorgen 6.30 uur opgestaan. Ontbijdtje en 7.10 uur in de Quest. Het weer is niet veelbelovend, het miessert wat. Maarja, je rijdt in een Quest en dan maakt een beetje regen ook niet uit. Het doel voor vandaag is Viktor te bezoeken in Zäziwil, en daarna weer terug. Ik heb Viktor gisteravond nog gebeldt dat ik langs kom, Viktor zal wat koken.
Dit telefoontje heeft me erdoorheen gesleept, anders was ik al veel eerder omgedraait en weer naar huis gegaan.
De rit gaat eerst over de Hauenstein. Dat is 15 km 1 tot 2 prozent en de laatste 5 km 6%. De schuimkap erop en dan 10 km dalen met maximum snelheden boven de 80 km. Aan het einde van de afdaling moest ik flink in de remmen voor een voor mij rijdende auto die plotseling voor een zebrapad afremde. Ik heb hem wel even geknepen. Vooral de remmen, want die vertragen niet zo snel als een auto dat kan. Gelukkig liep het nogmals goed af.
De volgende 70 km had ik het gevoel dat het op z'n minst 'vals plat' was. Tussen het miesseren door regende het echt.
Het was zondagochtend, het regende, de weg liep omhoog en nog vele km te gaan, dus genoeg tijd om over een hulpmoter na te denken. Misschien wordt dat wel een volgend projekt.
Met een gemiddelde van 22.9 km per uur, 823 hoogtemeters, 95 km kom ik nog net op tijd voor het middageten.
Snel de akku aan de lader gezet, want hoewel ik de akku vol geladen had was het , hokus pokus, binnen een uur al weer leeg. En met de snelheid waarmee ik onderweg was, is het goed moglijk dat ik eerst als het donker is pas weer thuis ben.
Ik vertrouwde de akku niet meer helemaal, dus was er haast bij het eten want ik wilde toch proberen voor het donker thuis te zijn. Dus na een goed uurtje zat ik alweer in de Quest.
Maar eerst toch nog even Viktors nieuwe aanwinst te bekijken. Een windcheetah. Een mooi ding.
Terug ging het 50 minuten sneller. Met duidelijk wat minder hoogtemeters (670) en daardoor ook een wat hoger gemiddelde van 26,6 km per uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten